Six Word Stories

Een tijdje geleden hoorde ik op de radio over een wedstrijd waarbij het de bedoeling was om je vakantie te beschrijven in “een verhaal van 6 woorden”. Mijn eerste reactie was “wat is dit nu weer voor een onzin”. Maar dat veranderde heel snel toen ik de eerste “Six Word Stories” hoorde. Een kleine bloemlezing (te vinden op  de website van NightWriters, die deze wedstrijd uitschreef : www.nightwriters.nl) :

  • De koffer kwam. De koffer wel.
  • Naast mama’s baas op de blootcamping.
  • Haar been is nooit meer gevonden.

Al deze “verhalen” hebben iets mysterieus of een element van verrassing. Of ze slaan op een leuke manier de spijker op de kop. En… ze kennen een heel duidelijke beperking : ze bestaan uit niet meer en niet minder dan 6 woorden. Het blijkt overigens dat dit fenomeen van “Six Word Stories” al veel langer bestaat;  er wordt gezegd dat het eerste “Six Word Story” geschreven is door Ernest Hemingway:

Close up photo of a pail of small slippers for toddlers

Hij noemde dit het beste verhaal dat hij ooit geschreven heeft. En geeft toe : het is briljant om in 6 woordjes zoveel schrijnend verdriet op te roepen.

Ik besloot om met deze “Six Word Stories” en experiment uit te voeren. Ik vroeg aan een groep cursisten om een verhaal te schrijven van 6 woorden, zonder verder enige uitleg te geven. Er was wat verbazing, er waren vragen in de zin van “kan je niet wat meer context geven ” maar uiteindelijk lukte het iedereen om zo’n verhaaltje te schrijven.  Daarna kregen ze de opdracht om nog een “Six Word Story” te schrijven maar dan over hun afgelopen vakantie. Het bleek dat iedereen die laatste opdracht veruit de makkelijkste vond. Ondanks het feit dat dit de opdracht was met de meeste beperkingen. Wat nog maar eens aantoont dat te veel ruimte en te weinig context voor creativiteit eerder beperkend werkt dan verrijkend. Ik deel graag een aantal mooie vondsten :

  • Vertrok op gastronomisch weekend. Ben aangekomen.
  • Jammer dat jij er bij was.
  • Knallende champagne, Knallend vuurwerk. Knallende hoofdpijn.

Beautiful Hats

Hoe bereik je het meest met minimale middelen? Zoals in vorig bericht reeds aangegeven zijn startende ondernemers meesters bij het inzetten van “Creativiteit into-the-box”. Een mooi voorbeeld hiervan was een aantal jaren geleden te zien in Berlijn.

Fiona Bennett is een, ondertussen gerenommeerde, ontwerper van hoeden uit Berlijn (zie http://fionabennett.de/) . Een aantal jaren geleden, toen ze nog aan het begin van haar carrière stond, bedacht ze een briljante manier om haar ontwerpen in de stad onder de aandacht te brengen.

Beautiful hats

Ze maakte op inventieve manier gebruik van de bijzondere vorm van de aanplakzuilen voor affiches in de stad en slaagde er zo in om, met minimale middelen (een paar posters), maximale exposure te krijgen.

Wellicht kent u nog andere sprekende voorbeelden van ondernemers die er met een minimaal budget (of geen budget) in geslaagd zijn om hun bedrijf of product maximaal te promoten? Ik zie ze graag tegemoet.

Beter 1 vogel in de hand… (Bird in Hand)

Er is één groep van mensen die echt helemaal niks hebben aan “out-of-the box” denken en dat zijn startende ondernemers. “Out-of-the-box” ideeën die suggereren dat je gebruik moet maken van, noem maar eens iets, nanotechnologie of thermohardende composieten, zijn waardeloos als je daar verder niets van af weet en ook niemand kent die dat wel doet. Alle ideeën waarvoor je een flink budget nodig hebt, kunnen ook overboord, want de gemiddelde startende ondernemer (ik weet het, ik weet het, er zijn uitzonderingen) heeft geen “flink budget”. En als je helemaal alleen aan de start van het opwindende traject richting je eigen onderneming staat, heb je ook helemaal niets aan enige suggestie in de richting van dat je er voor moet zorgen dat je team uitgebalanceerd genoeg is.

Nee, startende ondernemers moeten het doen met wat er is. Een aantal jaren geleden zijn hoogleraren van een aantal gerenommeerde Business Schools onderzoek begonnen naar welk gedrag succesvolle ondernemers vertonen om daadwerkelijk succesvol te worden. En hieruit bleek dat excellente ondernemers niet uitgaan van wat zou moeten of wat zou kunnen. Hun startpunt bestaat uit 3 eenvoudige vragen :

  • Wie ben ik?
  • Wat kan ik?
  • Wie ken ik?

Op basis van hun antwoord op die vraag, bouwen ze stap voor stap aan hun onderneming. Geen grote vergezichten maar met beide benen op de grond. Geen lange marktstudies maar in gesprek met potentiële klanten. Geen analyse, maar actie.

In deze video legt Prof. Stuart Read (INSEAD) aan de hand van een mooi voorbeeld uit hoe dit werkt. Ik zal de komende weken en maanden op deze blog nog een aantal sprekende voorbeelden geven van hoe startende ondernemers “Bird in Hand” (of in het Nederlands “Beter één vogel in de hand…”) inzetten om succesvol te worden.

Frugal Innovation

De WakaWaka, een minizonnepaneel met lamp; de Toyota incubator (zie vorige blogpost); de Tata Nano, het kleine, goedkope maar degelijke Indiase alternatief voor de auto…. Allemaal “slimme spullen voor arme markt”, zoals het afgelopen week in de Volkskrant stond. Allemaal voorbeelden van “Frugal innovation” wat zoiets betekent als het vereenvoudigen en aanpassen van producten op een zodanige manier dat ze bereikbaar worden voor klanten met weinig koopkracht. Of “doing more with less”. Maar het is ook een mooie vorm van “Creativity into-the-box”, of om het anders te stellen : een manier om zo zuinig en innovatief mogelijk om te gaan met de beperkte resources van onze aardbol. Volgens Charles Leadbater lukt dit alleen wanneer we deze beperkte resources koppelen aan onbeperkte mogelijkheden voor samenwerking.

Kijk ook even hier voor andere mooie voorbeelden van “Frugal Innovation” : http://www.nesta.org.uk/news/frugal-innovations

Couveuse in Afrika (2/2)

Jonathan realiseerde zich dat er in Afrika dan wel weinig reserveonderdelen voor couveuses beschikbaar zijn. Maar winkels met reserveonderdelen voor auto’s zijnToyota Incubator er daar genoeg. Daardoor kwam hij op het idee om een couveuse te ontwikkelen die uitsluitend bestaat uit reserveonderdelen van een Toyota : de koplampen is het verwarmingselement, de filters worden gebruikt voor luchtzuivering en de batterij als een back-up voor wanneer de elektriciteit uitvalt. De kosten voor deze “Toyota-couveuse” zijn zo’n 40 keer lager dan die van een gebruikelijke couveuse. Het bedrijf “Design that Matters” brengt deze couveuses op dit moment op de markt.

Into-the-box denken dat het leven van vele baby’s kan redden…

Couveuse in Afrika (1/2)

couveuseDr. Jonathan R. kwam tijdens zijn reizen in Afrika regelmatig in lokale ziekenhuizen. Hoewel babysterfte daar regelmatig voorkomt en de ziekenhuizen vaak wel degelijk beschikken over couveuses, ontdekte hij dat deze heel vaak niet worden gebruikt. Op zijn vraag hoe dat mogelijk is, kreeg hij dingen te horen als : “Ze gaan regelmatig kapot en we kunnen ons geen reserveonderdelen veroorloven” en “De electriciteitstoevoer wordt regelmatig onderbroken hier dus ze staan vaker uit dan aan”. Ook vernam hij dat de couveuses meestal geschonken waren in het kader van ontwikkelingshulp en dat de aanschaf van een nieuwe couveuse (40.000 $) voor de ziekenhuizen te duur was.

Jonathan kwam met een fantastische “into-the-box oplossing” voor dit probleem, die goedkoop is (< 1.000$), efficiënt in gebruik en die het probleem van de reserveonderdelen effectief oplost.

Kan je bedenken hoe hij dat gedaan heeft? Maak optimaal gebruik van “dat wat reeds aanwezig is”.

 

Noma

Wellicht klinkt “Creativiteit into-the-box” in eerste instantie als een wat vreemd concept. We zijn zo gewend aan het idee dat we om creatief te zijn vooral verder moeten kijken dan we altijd gedaan hebben. Dat een idee beter en creatiever is als het meer afwijkt van wat we al doen. Maar toch kennen we allemaal vele voorbeelden van creatieve mensen die inspirerende nieuwe dingen hebben gedaan ondanks strenge randvoorwaarden en belemmerende hobbels die ze hebben ervaren. Meer nog, sommige mensen hebben zichzelf randvoorwaarden en regels opgelegd en hebben manieren gezocht om binnen deze grenzen creatief te zijn.

Rene Redzepi 2

Een mooi en aansprekend voorbeeld hiervan is René Redzepi, chef-kok van het Deense restaurant Noma. Noma bestaat sinds 2003 en is in 2009, 2010, 2011, 2012 en 2014 uitgeroepen tot het beste restaurant in de wereld (in 2013 was het 2de). Een vaste regel bij Noma is dat men enkel werkt met lokale ingredienten; ingredienten die maximum 150 km rond Noma te vinden zijn. Verder heeft René Redzepi het liefst dat zijn medewerkers de ingrediënten zelf geplukt of geoogst hebben en hij maakt optimaal gebruik van seizoensgroenten. Nogal een beperking zou je denken (zeker in Denemarken), en ondanks dat is Noma extreem succesvol; op de wachtlijst staan op dit moment 1200 wachtenden voor je.

En toch is dit lokale aspect geen dogma; het is voortgekomen uit het besef dat “versheid” in al zijn aspecten leidt tot betere, puurdere smaken en dat, wanneer medewerkers van het restaurant betrokken zijn bij het verwerven van de ingredienten die ze daarna zullen verwerken, dit leidt tot betere gerechten. Creativiteit into-the-box, … en dat proef je…

Meer hierover is te lezen op : http://denmark.dk/en/lifestyle/food-drink/redzepis-recipe/

Out-of-the-box of los-van-de-wereld?

“Wie moet creatiever zijn om aan voedsel te komen; de man die zonder hulpmiddelen aanspoelt op een onbewoond eiland of de man die zich midden in New York bevindt waar alles voorhanden is en the sky, the limit?”.

Iedereen voelt intuïtief aan dat we creatiever moeten zijn als er meer randvoorwaarden en beperkingen zijn. Dat de man op het onbewoonde eiland al zijn creativiteit ten volle moet benutten om aan eten te komen.

Hoe komt het dan toch dat als bedrijven nadenken over innovaties (nieuwe producten, services en/of business modellen), ze vaak starten met een vorm van brainstorming. Het eerste dat dan aan mensen gevraagd wordt is om “alle grenzen los te laten en out-of-the-box te denken”. De bedoeling hiervan is dat de deelnemers de “platgetreden paden” verlaten en echt nieuwe dingen bedenken, of ze nu reëel zijn of niet. Selectie gebeurt wel achteraf.

Deze aanpak kent echter flink aantal mitsen en maren. Mensen hebben de neiging om snel met ideeën te komen die “ver van hun bed” liggen. Ideeën buiten de huidige markten, oplossingen waarbij gebruik wordt gemaakt van nieuwe technologie, producten waarvan onduidelijk is hoe ze moeten worden geproduceerd. De reden daarvoor is simpel : het is makkelijk. We weten niet veel van die nieuwe gebieden, dus het is veilig om er uitgebreid over te filosoferen. “Out-of-the-box” wordt vaak “los-van-de-wereld”.

1728Ideeën “inside-the-box” zijn lastiger omdat we daar alle randvoorwaarden en alle beperkingen kennen. De gouden kansen voor een bedrijf liggen echter vaak “inside-the-box”. Alleen liggen ze achter een drempeltje. Het drempeltje van “dat doen wij hier nu eenmaal zo”, het drempeltje van “dit zijn de competenties van ons bedrijf en daar willen we niet vanaf”. Het zorgt ervoor dat er in een bedrijf dat service hoog in het vaandel heeft staan, zelden ideeën ontstaan die dit serviceniveau (voor een gedeelte) loslaten. Dat drempeltje zorgt ervoor dat high-tech bedrijven zelden met ideeën komen die niet het uiterste vergen van hun technologische competenties.

Om creativiteit te stimuleren en rekening te houden met de randvoorwaarden en beperkingen (“creativiteit into-the-box” dus), zijn 2 aspecten cruciaal. Het ene is het uitdagen van die randvoorwaarden en beperkingen. Gelden ze wel (onder alle omstandigheden), kunnen ze genuanceerd worden, zijn ze echt of wordt het alleen maar zo gevoeld? Ten tweede: we moeten met de “drempeltjes” aan de slag. Identificeren welke blokkades er bestaan bij de mensen en bij het bedrijf, en daar actief mee aan de slag. Dat kan van alles betekenen: nieuwe doelgroepen identificeren bij een bedrijf met een trouwe klantenkring, de waarde van technologie nuanceren in een bedrijf waar techniek de boventoon voert, onderdelen halen uit een product in een bedrijf dat zich veelal richt op het toevoegen van functionaliteit…

In de kracht van een bedrijf zit vaak meteen ook zijn belangrijkste mentale blokkade. Ik garandeer u dat, wanneer je daarmee aan de slag gaat, je één belangrijke reactie genereert: weerstand. En dat is nu exact waarom het zo goed werkt.